در هیاهوی زندگی دریافتم چه دویدن هایی که فقط پاهایم را از من گرفت!

کاش ایستاده بودم و چه غصه هایی که  باعث سپیدی مویم شد!

در حالی که قصه ای کودکانه بیش نبود دریافتم کسی هست که اگرتوکل کنی ومصلحت باشد می شود و اگر نه نمی شود!

به همین سادگی کاش نه میدویدم و نه غصه میخوردم فقط اورا میخواندم!

ایاک نعبد و ایاک نستعین...!